بررسی سبک دلبستگی و مکانیسم های دفاع روانی دانشجویان

مقدمه

اگر احتیاجات و امیال بشری به سهولت ارضاء می شد زندگی آسان می نمود اما چنانچه میدانیم موانع و مشکلات گوناگون، اداب و سنن و رسوم اجتماعی ،عرف و قوانین مدون از ارضای بسیاری از احتیاجات انسانی جلوگیری می کنید و در نتیجه نا کامی به بار می آورند بر طرف کردن بعضی از این موانع آسان و مواجهه با برخی از آنها مشکل است و منازعه روانی ایجاد می کند.از این رو زندگی انسان یک مبارزه ی همیشگی و لایزال است و این مبارزه اصولاً بر سر تعارض یا کشمکش بین تمایلات شخصی فرد و مورد نیازی خارج که به شدت فرد را تحت نفوذ و تأثیر قرار می دهند می باشد .( احمدوند ، 1382)

یکی از راههای پاسخ دادن به ناکامی ها و تعارضات که همه ی ما آنها را از دوران کودکی در خانه و جامعه یاد می گیریم( مکانیسم های دفاع روانی) است. این فروید بود که برای فرایندهای ناهشیاری که واقعیت را تحریف می کنند تا آدمی را در برابر اضطراب محافظت کنند اصطلاح مکانیسم دفاعی را بکار می برد( میگارد و دیگران 1370)

فروید در سال 1923 با تعریف مفاهیم نهاد، خود و فراخود که به جنبه های مختلف کنش انسان اصلاق می شود الگوی سازمان یافته تری را از فهوم مکانیسم ها به وجود آورد ( دیویدال،رز نهان سیلگمن، 1379)

همچنین او در سال 1938 برای نیاز می گذارد و معتقد بود که روش های فوق العاده زیادی از سوی ( خود) برای دفاع از تنشهای به کار گرفته می شود، مدتی کوتاه پس از آن آنا فروید که نقش خلاق در متناسب کردن روان کاوی برای کودکان ایفا کرده کتابش را تحت عنوان ( خود و مکانیسم های دفاعی) که امروزه نیز باقی است تعریف و تشریح کرد( سارا سون و سارا سون 1371)

روانشناسان، نخست به این نظریه معتقد بودند که دلبستگی به مادر را از آن رو حاصل می شود که او منبع غذاس، یعنی یکی از اساسی ترین نیازهای کودک را تأمین می کند،ولی برخی واقعیات با این نظریه مطابقت ندارد.

روانکاوی به نام (جان با ولبی(John/Bowlby) در دهه های 1950 و 1960 بیشترین بررسیها را دربار ی دلبستگی نوزاد انسان انجام داده نظریه او تلفیق مفاهیم نظریه های روانکاوی کردار شناسی و روانشناسی شناختی است بنابر نظریه دلبستگی ، اگر کودکی در سالهای نخست زندگیش نتواند دلبستگی توأم با احساس امنیتی، حداقل با یک نفر برقرار کند.

در بزرگسال قادر به ایجاد روابط صمیمانه فرد نخواهد بود(ص 86 زمینه روانشناسی میگار جلد 1)

طولانی ترین بخحش دوره زندگی، دوره تقریباً از اوائل بیست سالگی تا اوایل شصت سالگی می باشد که در واقع بخشی از زندگی است که روانشناسان رشد کمتر آن را مطالعه کرده اند.

آن دسته از متخصصان بالینی که مبحث سبکهای دلبستگی را مطالعه کرده اند معتقدند اولین پیوند اهمیت خاصی دارد چون سرنوشت روابط بعدی کودک را تعیین می کند ( هارجی و همکاران 1377).